2/BAKARA - 156
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
Ellezîne izâ esâbethum musîbetun, kâlû innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn(râciûne).
Onlar ki, kendilerine bir musîbet isabet ettiği zaman: “Biz muhakkak ki Allah içiniz (O’na ulaşmak ve teslim olmak için yaratıldık) ve muhakkak O’na döneceğiz (ulaşacağız).” derler.
| 1. | ellezîne | : o kimseler, onlar |
| 2. | izâ | : olduğu zaman |
| 3. | esâbet-hum | : onlara isabet etti |
| 4. | musîbetun | : bir musîbet |
| 5. | kâlû | : dediler |
| 6. | innâ | : muhakkak ki biz, hiç şüphesiz biz |
| 7. | lillâhi (li allâhi) | : Allah için, Allah'a ait |
| 8. | ve | : ve |
| 9. | innâ | : muhakkak ki biz |
| 10. | ileyhi | : ona |
| 11. | râciûne | : dönecek olanlar |
AÇIKLAMA
Bismillâhirrahmânirrahîm
Allahû Tealâ, ruhun Allah'a tesliminden bahsetmektedir. Ruhu ölmeden evvel Allah'a ulaştırmak teslimlerden ilkidir. Allah'a ulaşmayı dilemek ve teslimler üzerimize 12 defa farz kılınmıştır. Huşû sahipleri Allah'a ruhlarını ölmeden evvel yakîn hasıl ederek ulaştıracaklarına ve öldükten sonra da ruhlarının Azrail (a.s) tarafından tekrar Allah'a geri döndürüleceğine kesin şekilde inanırlar.
İnsanoğlu Allah için yaratılmıştır. Allah için yaratılmak Allah'a teslim olmak için yaratılmak demektir. Ancak teslim olunca yaradılış gayesine uygun hareket edilmiş olur. Ve ruhun Allah'tan geldiğine, mutlaka Allah'a geri dönmesi lâzımgeldiğine inanan insan Allah'ın aslî hedefine ulaşmıştır. Allah için olmak üç vücudu ve iradeyi içine alır. Ruh, fizik vücut, nefs, irade onların yegâne sahibi olan Allah'a teslim edilmek için yaratılmışlardır. İnsan herşeyiyle Allah'a aittir.
2/BAKARA-45:
Vesteînû bis sabri ves salât(salâti), ve innehâ le kebîratun illâ alâl hâşiîn(hâşiîne).
(Allah’tan) sabırla ve namazla istiane (özel yardım) isteyin. Ve muhakkak ki o (hacet namazı ile Allah’a ulaştıracak mürşidini sormak), huşû sahibi olanlardan başkasına elbette ağır gelir.
2/BAKARA-46:
Ellezîne yezunnûne ennehum mulâkû rabbihim ve ennehum ileyhi râciûn(râciûne).
Onlar (o huşû sahipleri) ki, Rab’lerine (dünya hayatında)
muhakkak mülâki olacaklarına ve (sonunda ölümle)
O’na döneceklerine yakîn derecesinde inanırlar.
