1. | yâ eyyuhâ | : ey |
2. | ellezîne | : onlar, olanlar |
3. | âmenû | : âmenû oldular, îmân ettiler |
4. | lâ takrabû | : yaklaşmayın |
5. | es salâte | : namaz |
6. | ve entum | : ve siz |
7. | sukârâ | : sarhoşlar |
8. | hattâ | : hatta, ... oluncaya kadar |
9. | ta'lemû | : siz biliyorsunuz |
10. | mâ | : ne |
11. | tekûlûne | : söylüyorsunuz |
12. | ve lâ | : ve olmaz |
13. | cunuben | : cünup olarak |
14. | illâ | : hariç |
15. | âbirî | : gelip geçenler, yolcular |
16. | sebîlin | : yol |
17. | hattâ | : hatta, ... oluncaya kadar |
18. | tagtesilû | : yıkanın, gusül abdesti alın |
19. | ve in | : ve eğer |
20. | kuntum | : siz oldunuz |
21. | ev | : veya |
22. | mardâ | : hasta |
23. | alâ | : üzerinde, ...'de |
24. | seferin | : yolculuk |
25. | ev | : veya |
26. | câe | : geldi |
27. | ehadun | : biri, birisi |
28. | min-kum | : sizden |
29. | min el gâiti | : tuvaletten |
30. | ev | : veya |
31. | lâmestum | : yaklaşıp dokundunuz (cinsi temasta bulundunuz) |
32. | en nisâe | : kadınlar |
33. | fe | : fakat |
34. | lem tecidû | : bulamadınız |
35. | mâen | : su |
36. | fe teyemmemû | : o taktirde teyemmüm edin |
37. | saîden | : toprak |
38. | tayyiben | : temiz |
39. | fe imsehû | : sonra onu mesh edin, sürün |
40. | bi vucûhi-kum | : yüzlerinize |
41. | ve eydî-kum | : ve elleriniz |
42. | inne | : muhakkak |
43. | allâhe | : Allah |
44. | kâne | : oldu, ... idi, ...dır |
45. | afuvven | : affeden |
46. | gafûran | : mağfiret eden |